De Felomstreden kroon… | ZUIDPOOL | recensie

De theatervoorstelling met wellicht de langste titel ‘ever’: ‘DE FELOMSTREDEN KROON EN DEERNISWEKKENDE DOOD VAN KONING EDWARD DE TWEEDE EN ZIJN FAVORIET JONKHEER GAVESTON, ONDER WIENS BETOVERING HIJ ZICH AFKEERDE VAN ZIJN KONINGIN EN KROONPRINS, TOT STEEDS GROTERE WOEDE VAN DE VERZAMELDE ADEL EN HET VOOR DE REST ONWETENDE GEWONE VOLK (VRIJ NAAR CHRISTOPHER MARLOWE) dwingt qua beoordeling naar het kortst mogelijk beschikbare woord; zijnde ‘BRILJANT’. Ook in hoofdletters wel te verstaan wegens de ervaring die deze Zuidpoolcreatie ons wist aan te bieden. Meteen zorgt het collectief met deze creatie voor de maatstaf van hoe de perfecte toneelvoorstelling er zou moeten uitzien. Is het groots theater? Niet in de zin van grote ‘machinerieën’ die al eens door gerenommeerde theatermakers worden aangewend. Zuidpool haalt zijn kracht bij de drie pijlers die garant staan voor een leuke toneelervaring: het woord, het spel en het beeld. Dit laatste opent ons relaas. Wanneer de voorstelling uit zijn slof schiet - letterlijk en figuurlijk - door de woede-uitbarsting van Johan Van Assche (zijnde de vader van de belaagde koning Edward II) alsook door het intrigerende scenebeeld dat slecht met minimale middelen geconstrueerd wordt. Enkele stoelen en een spelersgroep gekleed in hagelwitte pakken. Dit alles verrijkt met een sounddecor van de hand van Mauro Pawlowski. Het oog hoefde al geen ‘toetje’ meer, het aangereikte beeld blijkt sterk genoeg om lang te bekoren. Lang is bij deze niet helemaal van toepassing daar de voorstelling maar een uur en een kwart duurt. Een minpunt? Zeker niet, kort en goed in de zaal en achteraf langdurig verrijkend. De tekst is van de hand van Tom Lanoye die een vrije bewerking maakte naar een werk van Christopher Marlowe. Het verhaal is beklijvend en vertelt een fase uit het leven van Koning Edward II die zijn gehate en verbannen minnaar naast zich op de troon zet en hem alzo de machtigste man van het rijk maakt. Door deze zet ontketent hij aan het hof een bloederige en nietsontziende ratrace naar de kroon. Ook zijn naaste familieleden weten met zijn onbesuisde daad geen raad… En, ja hoor, het script blijft boeien en verrassen tot bij de laatste zin die op de bühne wordt uitgesproken. Het resulteert dat  bij de pijler woord maar één uitdrukking past zijnde: beklijvend.

Het derde punt waarbij de voorstelling weet uit te stijgen naar het hoogste niveau wordt bewerkstelligd door de spelers van dienst: Peter Seynaeve, Sofie Decleir, Johan Van Assche, Koen van Kaam, Vincent Van Sande, Daan Roofthooft en Fedja Haagdorens.  Zelden heeft ondergetekende zo’n homogene groepsprestatie mogen aanschouwen; wat toch wel een straffe uitdrukking is voor iemand die haast een half leven heeft doorgebracht in een theaterzaal.

Hoeft hier nog iets aan toegevoegd? Neen, duidelijkheid troef of misschien toch nog één kleine maar belangrijke mededeling: ‘Met z’n allen naar ‘den Edward’ van Zuidpool…‘

(Swa Van de brul)

Productie: Zuidpool & Lanoye

Gezien: Theater Zuidpool - première (Antwerpen)

Meer info: www.zuidpool.be